Jan BERDYSZAK, RELACJA PODSTAWOWA, 1972

Technika własna, karton; 87 x 57 cm
Sygnowany l.d.: Relacja podstawowa 11/15 autochemigraf; p.d.: JAN | BER | DYSZ | AK | 1972
Stan zachowania: zagniecenia
Pochodzenie: zbiory Mateusza Grabowskiego (Galeria Londyn)
Cena wywoławcza 2400
Estymacja 8000 - 10000
◙ droit de suite
 
Jan BERDYSZAK
1934 Zawory - 2014 Poznań
Studiował rzeźbę w PWSSP w Poznaniu w latach 1952-58, równolegle podejmując samodzielne próby malarskie i graficzne. Już od wczesnego okresu jego twórczość skupiała się na zagadnieniach przestrzeni. W cyklu „Koła podwójne (1962-64 i 1967-69) dokonał przełamania konwencji malarskiego prostokąta. Obrazy składały się z dwóch kół, zestawionych pionowo jedno nad drugim, pokrytych poruszonymi, kontrastowymi formami, które tworzyły przestrzeń wewnętrzną w ramach kompozycji. Kolejnym etapem poszukiwań było wprowadzenie do obrazu przestrzeni rzeczywistej w postaci otworu wyciętego w płótnie. Od 1967 przestrzeń ingerująca w materię malowidła zyskała „uwolnienie przez fakt podziału obrazu na oddzielne części, które eksponowane były w różnych zestawieniach. O ile dotąd eksperymentom malarsko-przestrzennym Berdyszaka towarzyszyła grafika, to w tym momencie malarstwo spotkało się z rzeźbą. Od końca lat 60. powierzchnie malarskie Berdyszaka stały się płaskie, formy ostro zdefiniowane. Artysta podejmował próby transponowania na język wizualny pojęć otwartości, nieskończoności, potencjalności itp., zakorzenionych w myśli filozoficznej Wschodu. Od 1965 wykładał on w macierzystej uczelni (od 1996 ASP). Od początku równolegle z twórczością głównego nurtu uprawiał scenografię teatralną.