Litografia, papier welinowy o wysokiej gramaturze, 39 x 49 cm w świetle passe -partout, 57 x 71 w oprawie passe-partout, numerowana ołówkiem 3/100, sygnowana z płyty pod kompozycją „Magritte”, sucha pieczęć wydawcy p.d.: "EDIZIONI ARO D'ARTE";”. Sucha pieczęć l.d.: „S.P.A.D.E.M. Paris” (SPADEM jest francuskim odpowiednikiem polskiego ZAIKS), na odwrocie hologram „verification of authenticity”.
Oryginalny certyfikat podpisany przez Aroarts we współpracy ze S.P.A.D.E.M. W Paryżu i Włoskim Instytutem Sztuki Wspólczesnej poświadczający, że niniejsza litografia na papierze czerpanym Magnani di Pesca jest niepowtarzalna przy nakładzie 100 o nr 3 nosi odbity podpis Mistrza na tabliczce, pieczęć S.P.A.D.E.M I AROarte potwierdzając autentyczność
René François Ghislain Magritte – belgijski malarz, surrealista. Nazywany „autorem słów i rzeczy”. Obrazy jego szokowały i wzbudzały kontrowersje, wyróżnia je poetycka nastrojowość oraz precyzyjny rysunek.
Kuratorzy sztuki nazwali go najinteligentniejszym z surrealistów. Reżyser David Lynch przyznał, że często inspiruje się jego dziełami, a rząd Belgii w hołdzie dla mistrza umieścił jego wizerunek na banknocie o nominale 500 franków belgijskich. Choć prywatnie był samotnikiem, nieco zblazowanym i do bólu oficjalnym, by nie powiedzieć nudnym, to w swojej sztuce tworzył światy niezwykłe, przepełnione magią, osnute aurą tajemnicy, zaskakujące i zupełnie nieoczywiste.
„Papież surrealizmu” Andre Breton napisał „Wszystko, co Magritte osiągnął, stanowi kulminację tego, co Apollinaire opisał kiedyś jako prawdziwie zdrowy rozsądek, który właściwy jest wielkim poetom”.
Kompozycja René Magritte’a zatytułowany "Les Cordes Sensibles" (pol. Struny serca), namalowany w 1960 roku. Dzieło to doskonale ilustruje surrealistyczny styl artysty, który często używał nietypowych połączeń przedmiotów i krajobrazów, aby podważyć nasze zwyczajne postrzeganie rzeczywistości.
Na obrazie widzimy ogromny kieliszek, wypełniony nie płynem, jak można by się spodziewać, ale białymi chmurami unoszącymi się w niebieskim niebie. To, co wydaje się zwyczajne – kieliszek – zostaje tutaj wyprowadzone poza swoją pierwotną funkcję, stając się symbolem nieskończoności i ulotności. Tytuł "Struny serca" sugeruje emocjonalny aspekt dzieła, gdzie chmury mogą nawiązywać do wewnętrznych przeżyć, marzeń czy uczuć, które są zamknięte w określonych ramach, podobnie jak chmury w kieliszku.
Magritte lubił tworzyć paradoksy wizualne, które zmuszają widza do przemyślenia znaczenia codziennych przedmiotów i ich relacji z rzeczywistością. "Struny serca" to kolejny przykład jego mistrzowskiej gry między realnością a wyobraźnią, sugerując, że uczucia i emocje, choć ulotne jak chmury, mogą być przechowywane, kształtowane lub ukazywane w sposób namacalny.
