Wymiary: Menzura – 25,5"
Korpus – Olcha
Gryf – Klon
Podstrunnica – Palisander
Radius podstrunnicy – 9,5"
Profil gryfu – "C"
Progi – 22
Przetworniki – 2x Fender Texas Special, Seymour Duncan Pearly Gates
Elektronika – 1x Volume, 2x Tone, 5-pozycyjny przełącznik przystawek
Mostek – American Standard Synchronized Tremolo
Klucze – American Standard Tuners
Literatura
wybór:
Borysewcz Brzozowski, „Słowa na otarcie łez”, wideoklip, reż. Anna Powierża, 2015
Jan Bo, „Na drugi raz”, wideoklip, reż. Michał Pascal Pawliszewski, 2016
Lady Pank, „Miłość”, wideoklip, reż. Michał Pascal Pawliszewski, 2016
Lady Pank, „Trochę niepamięci”, wideoklip, reż. Michał Pascal Pawliszewski, 2017
Lady Pank, „Władza”, wideoklip, montaż Daniel Stanisławski, 2017
Jan Bo, „Pocztówka”, wideoklip, reż. Michał Pascal Pawliszewski, 2021
Biogram
Fender Lone Star Stratocaster to gitara produkowana w ramach serii “U.S. Plus/Deluxe” – proponującej instrumenty z nowymi rozwiązaniami i o ciekawszych specyfikacjach. Do czasu premiery tego modelu, Fender raczej trzymał się dotychczasowej charakterystyki Stratocastera i bardzo sporadycznie eksperymentował ze sprawdzoną elektroniką składającą się z trzech przystawek typu single coil. Po tym jak dzięki fali popularności muzyki metalowej, nawet gitarzyści spoza tego nurtu zaczęli rozglądać się za instrumentami oferującymi mocniejszy poziom sygnału, Fender musiał dostosować się do nowych realiów.
Zaprezentowany w 1996 roku Fender Lone Star to instrument na pierwszy rzut oka nieodbiegający od klasycznego stratocastera. Główną cechą odróżniającą go od innych modeli była zamontowana na perłowej płytce elektronika. Zdecydowano się skorzystać z oferujących mocniejszy poziom sygnału przystawek - singli "Texas Special", a w pozycji mostkowej humbuckera "Seymour Duncan Pearly Gates". Zapewniło to gitarze pozycję bardziej wszechstronnego od tradycyjnych stratocasterów instrumentu, jej wyraziste brzmienie spowodowało że model ten odnajduje się zarówno w bluesie czy country, jak i cięższych gatunkach rocka czy nawet metalu.
“Łapka” jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych instrumentów w historii polskiej muzyki. Charakterystyczną cechą jest odciśnięta na korpusie rączka córki Jana. Gitara była jego głównym instrumentem w latach 2000-18.
Przez długi czas była to gitara numer jeden Jana, można było ją z nim zobaczyć na wielu koncertach. Ogromnej wartości sentymentalnej dodaje jej tytułowa „łapka”, którą córka gitarzysty – Alicja odcisnęła na niej mając 4 lata. Dłoń jej została ponownie odciśnięta, kiedy dorosła, w wieku 19 lat.
Na samym początku istnienia gitar elektrycznych, nie było zbyt wielu modeli (zazwyczaj jeden podstawowy, czasem jakaś jego odmiana), ale od lat 80. zaczęło ich już przybywać w tempie logarytmicznym. Instrument jest wariacją na temat zwykłego, seryjnego Stratocastera, który w latach 90. nazywał się „American Standard Stratocaster”. Model Lonestar różni się jedynie elektroniką. Zarówno Fender Stratocaster jak i Telecaster, ma wiele odsłon jako główne modele tej marki, z czego ten pierwszy jest zdecydowanie wiodący. Borysewicz gra głównie na Stratocasterach, ponieważ najlepiej mu pasują.
