Konstanty Kietlicz-Rayski, Dziewczynka z tobołkiem

akwarela, papier, oval wym. 34 x 28 cm, sygn. p. d. "K. Kietlicz-Rayski"

Konstanty Kietlicz-Rayski (1868–1924) był ziemianinem pochodzącym z Kielecczyzny, spokrewnionym z Tetmajerami i wnukiem adiutanta Kościuszki. Przyjaźnił się z Łopacińskim i fascynował sztuką Leona Wyczółkowskiego. Jako malarz, grafik i etnograf swoje badania i prace literackie wzbogacał szkicami, rysunkami oraz akwarelami, w których uwiecznił także architektoniczne pejzaże Lublina.
Kietlicz-Rayski urodził się w 1868 roku w Białej Błotnej (powiat włoszczowski). W latach 1883–1886 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Izydora Jabłońskiego i Feliksa Szynalewskiego. W 1894 roku wznowił studia w Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie, a w semestrze 1895/96 uczęszczał do pracowni Leona Wyczółkowskiego. Odbył podróże do Monachium, Paryża i Włoch. Po osiedleniu się w Lublinie w 1904 roku aktywnie działał jako malarz, publicysta, etnograf, karykaturzysta, recytator oraz tłumacz literatury rosyjskiej. Amatorsko zajmował się aktorstwem i angażował się w edukację oraz życie kulturalne miasta. W latach 1919–1922 przebywał często w Szczawnicy i Zakopanem, dokumentując folklor góralski. Zmarł w 1924 roku w Stróży (powiat janowski).