Włodzimierz Tetmajer (1862 Harklowa - 1923 Kraków), Po żniwach

olej, płótno, 77 × 97 cm
sygn. p. d.: „Wł.Tetmajer”
na odwrocie opinia Leszka Ludwikowskiego z 1984 roku

„Znajomość wsi, realiów życia ludu – wszystko to osiągnął Tetmajer przez sumienne obserwacje i wczucie się w psychikę chłopów. Był nie tylko – oczywiście z zamiłowań – etnografem, ale przede wszystkim człowiekiem wrośniętym w wieś, znającym świetnie język, obyczaje i tradycje tych, wśród których się obracał. Z ogłoszonych przez niego drukiem fragmentów spostrzeżeń i badań można by złożyć monografię poświęconą Bronowiczom i podkrakowskim wsiom, a przecież to tylko niezbędne studia do płócien pokazujących „bajecznie kolorową” wieś polską.” J. Dużyk, „Sława Panie Włodzimierzu: opowieść o Włodzimierzu Tetmajerze”, Warszawa 1972

„Artysta posługuje się syntetyczną plamą, zróżnicowaną fakturą, postacie i formy traktuje z uproszczeniem i sylwetowo, stosuje miękki kontur o falistej linii i dekoracyjne płaszczyzny wydobywane stosowaniem lokalnych barw.” M. Czapska-Michalik, „Włodzimierz Tetmajer (1862–1923)”, Warszawa 2007, s. 79 „Żyjąc wśród bronowiczan Tetmajer – znakomity obserwator i jednocześnie kronikarz – utrwala na płótnach barwne procesje, zrękowiny, świąteczne rytuały. Często maluje codzienną pracę: żniwiarki, oracza, zwykłe zajęcia domowe. A w tle bronowicki pejzaż: kryte strzechą chaty, wietrzące się pierzyny, piaszczyste wiejskie drogi, złocisto-ugrowe łany, zbóż kłaniające się na wietrze.” M. Czapska-Michalik, „Włodzimierz Tetmajer (1862–1923)”, Warszawa 2007, s. 62.