olej/płótno
41 x 27,8 cm
sygnowany p.g.: „Terlikowski/ 1946"
Włodzimierz Terlikowski (1873-1951)
Urodził się w 1873 roku w Poraju. Uczył się na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz w pracowni Jeana-Pierra Laurensa w Paryżu. Zadebiutował wystawą indywidualną w 1910 roku w galerii Bernheim-Jeune i szybko zyskał uznanie w ówczesnym świecie sztuki. W młodości wiele podróżował, a w Paryżu osiedlił się na stałe w 1911 roku, gdzie używał francuskiego imienia Vladimir de Terlikowski. Mocno związał się ze środowiskiem Ecole de Paris, która była międzynarodową grupą artystów działających na pocz. XX wieku w Paryżu. Brał udział w Salonie Jesiennym w 1912 roku oraz w wystawie Societe Nationale des Beaux-Arts w 1930 roku. Uczestniczył także w licznych wystawach sztuki polskiej w Paryżu i W Brukseli. Często wystawiał swoje prace również w Polsce, Belgii, Włoszech oraz w Stanach Zjednoczonych. W 1920 został uhonorowany francuską Legią Honorową.
Tworzył liczne pejzaże nawiązujące do swoich podróży, ale także martwe natury z kwiatami oraz portrety. Już we wczesnej twórczości widać indywidualny styl. Intensywne kolory i mocne kontrasty nawiązują do sztuki fowistów, a w zamiłowaniu do impastu widać wpływy postimpresjonizmu.
