Tadeusz NARTOWSKI, PORTRET MALARZA JÓZEFA RAPACKIEGO, 1926

Akwarela, papier; 48 x 32 cm
Sygnowany p.d.: Pani Józefowej Rapackiej / na pamiątkę / Nartowski / 26. / Olszanka 4/VII
Cena wywoławcza 5500
Estymacja 8000 - 10000
◙ droit de suite
 
Józef Rapacki - piewca mazowieckiej natury - umieścił w centrum swojej twórczości tamtejsze pola, łąki i wrzosowiska, rzeczki i moczary, sosnowe czy brzozowe laski. Całą karierę związany był z warszawską sceną artystyczną. W 1907 zamieszkał kilkadziesiąt kilometrów od Warszawy, we wsi Olszanka położonej pomiędzy Żyrardowem a Skierniewicami. Wraz z żoną Gabrielą wybudował tam w latach 1912-13 własny dom, a miejscowość stała się w tym czasie niewielką kolonią, którą tworzyli aktorzy Leokadia Pancewiczowa i Józef Leszczyński (Rapacki był jego wujem), malarz Czesław Tański, bliski przyjaciel artysty, i malarz Stefan Popowski (Gabriela Rapacka była jego siostrą), krytyk Henryk Galle i chemik Wojciech Świętosławski. Rapacki regularnie odwiedzał nieodległy dom Górskich w Woli Pękoszewskiej, a w pobliżu znajdowała się także Kuklówka Józefa Chełmońskiego. Obrzeża Puszczy Bolimowskiej stały się więc na początku wieku miejscem malarskiego eksperymentu z zakresu mazowieckiego pejzażu.

 
Tadeusz NARTOWSKI
1892-1971
Ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych studiując u Kazimierza Stabrowskiego, Ferdynanda Ruszczyca i Konrada Krzyżanowskiego. Był biegłym akwarelistą cenionym za rysunek i subtelną modulację kolorystyczną. Od 1912 roku wystawiał regularnie w Zachęcie. Z innych galerii warszawskich pokazywały jego akwarele Salony Abe Gutnajera i Czesława Garlińskiego. Wystawiał także w Krakowie, Lublinie, Gdyni. W 1935 roku miał wystawę w Berlinie. Twórczość Nartowskiego była wielokrotnie nagradzana, m.in. otrzymał brązowy i złoty medal TZSP w latach 1927 i 1933.