Wymiary: 96 x 79 cm
sygnowany i opisany p.g.: 'Kramsztyk | Paris'
Pochodzenie
Polswiss Art, grudzień 2002
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Wystawa Romana Kramsztyka, Galerie Druet, Paryż, grudzień 1928 - styczeń 1929
XCVII. Ausstellung der Vereinigung Bildender Künstler Wiener Secession. Polnische Kunst, Wiener Secession, Wiedeń, 18 lutego - 9 kwietnia 1928
Literatura
Renata Piątkowska, Między „Ziemiańską” a Montparnasse’em. Roman Kramsztyk, Warszawa 2004, s. 225, nr kat. 119 oraz s. 158(il. 78, fotografia z wystawy w Galerie Druet w Paryżu z widocznym obrazem, fot. S. Londyński)
Roman Kramsztyk 1885-1942, katalog wystawy, oprac. Renata Piątkowska, Żydowski Instytut Historyczny, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1997, s. 196 (il.), nr kat. I/110
„Tęcza” 1928, nr 44, s. 22 (il. fotografia z wystawy w Galerie Druet w Paryżu z widocznym obrazem, fot. S. Londyński)
Zygmunt Stanisław Klingsland, La peinture de Roman Kramsztyk, „Pologne Littéraire” 1928, nr 27, s. 3 (il.)
„Nasz Przegląd Ilustrowany” 1928, nr 43, s. 3 (il.)
Wystawa Kramsztyka w Paryżu, „Kurjer Czerwony” 1928, nr 244, s. 3 (il. fotografia z wystawy w Galerie Druet w Paryżu z widocznym obrazem, fot. S. Londyński)
„Głos Prawdy” 1928, nr 73, s. 3 (il.)
XCVII. Ausstellung der Vereinigung Bildender Künstler Wiener Secession. Polnische Kunst, katalog wystawy, wstęp Mieczysław Treter, Wiener Secession, Wien 1928, nr kat. 68 (il.)
Biogram
Naukę malarstwa rozpoczął w Warszawie, gdzie uczył się rysunku i malarstwa u Z. Stankiewicz, A. E. Hersteina i M. Kotarbińskiego. Naukę kontynuował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Mehoffera (1903/1904) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Po 1918 roku uzupełnił artystyczne studia w pracowni Hersteina w Berlinie. Lata 1910-1914 spędził w Paryżu, gdzie wstąpił do Towarzystwa Artystów Polskich i reaktywowanego w 1915 roku Polskiego Towarzystwa Artystyczno-Literackiego. W 1917 roku przyłączył się do I wystawy Ekspresjonistów Polskich zorganizowanej w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, będącej manifestacją pierwszej fali polskiej awangardy. W 1918 roku został członkiem Nowej Grupy, którą utworzył m.in. z Tadeuszem Pruszkowskim i Eugeniuszem Zakiem. Brał udział w pokazach sztuki polskiej w Barcelonie, Paryżu, Sztokholmie, Brukseli, Pittsburghu i Moskwie. Uczestniczył ponad to w Międzynarodowej Wystawie Sztuka i Technika w Paryżu w 1937 roku i Wystawie Światowej w Nowym Jorku w 1939 roku. W kraju eksponował swe prace w warszawskiej Zachęcie (w okresie 1909 - 1924), TPSP we Lwowie, Krakowie i Poznaniu oraz uczestniczył w Salonach paryskich. W 1922 roku osiadł na stałe w Paryżu. W tym samym roku został współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Polskich RYTM reprezentującego w sztuce polskiej lat 20. nurt klasycyzujący. Malował portrety, martwe natury i pejzaże. "Na ukształtowanie się postawy artystycznej Kramsztyka w istotny sposób oddziałała estetyka Cézanne'a. W pejzażach i martwych naturach artysta przywiązywał zasadniczą wagę do struktury obrazu budowanej ze zgeometryzowanych form. Roślinne, architektoniczne i przedmiotowe kształty wydobywał miękkimi, krótkimi pociągnięciami pędzla i obwodził delikatnym konturem. Gamę barw ograniczał do zgaszonych błękitów, zieleni i czerwieni ożywianych akcentami bieli; w portretach stosował wyrazisty modelunek światłocieniowy" - Irena Kossowska
