Lovis Corinth, 1858 Tapiau - 1925 Zandvoort

Lovis Corinth,
1858 Tapiau - 1925 Zandvoort




WALCHENSEE - WIDOK Z BALKONU FERIENHAUS, 1920 Akwarela i gwasz na papierze.
36,5 x 51 cm.
Podpisany "Lovis Corinth" w dolnej środkowej części.
W passepartout, oprawiony za szkłem.

Wraz z ekspertyzą prof. dr Thomasa Deeke z Berlina z dnia 14 grudnia 2015 roku.

Prezentowana akwarela, namalowana na mokro bez wstępnych szkiców, przedstawia widok z balkonu tego domu wakacyjnego na drzewa, krzewy i sąsiednie budynki, z jeziorem w oddali. W tle znajduje się bielony dom "Fischer am See". Po lewej stronie obrazu znajduje się parapet balkonu, podczas gdy dwa smukłe pnie drzew wyrastają z ogrodu, zajmując znaczącą pozycję w kompozycji. Motyw ten odnajdujemy również w innych pejzażach Corintha. Na przykład w jego "Landschaft am Walchensee" z 1919 roku w Staatliche Kunsthalle Karlsruhe (nr inw. 1520), ale także w "Blick von der Kanzel" z 1924 roku.
Niepublikowana wcześniej akwarela jest zatem ważnym, bardzo prywatnym i intymnym dokumentem z lat dwudziestych XX wieku, letnich wakacji, które Corinth spędził z rodziną nad Walchensee aż do śmierci. Prof. Horst Uhr datuje pracę na letni pobyt od 13 czerwca do 5 sierpnia 1920 roku, podczas gdy ekspertyza prof. Deeke uwzględnia lata 20. ubiegłego wieku.
Oczywiście stworzył również inne sceny krajobrazowe z podobnej perspektywy, takie jak "Walchensee jesienią 1921" lub "Walchensee Landscape 1922", które zostały szybko wykonane na papierze akwarelowym. Jednak oprócz tych pojedynczych lub szczegółowych widoków, niniejsza akwarela łączy w sobie wszystkie elementy wymienionych przykładów. A.R.

Corinth jest uważany za jednego z najważniejszych malarzy niemieckiego impresjonizmu, obok Maxa Liebermanna, Ernsta Opplera i Maxa Slevogta. Jednak rozwinął swój styl malarski znacznie silniej w kierunku ekspresyjnym niż ci artyści, co słusznie przyniosło mu uznanie jako jednego z bohaterów "narodzin modernizmu", chociaż w czasach nazistowskich został zniesławiony jako "degenerat". Po szkoleniu w Królewcu, Antwerpii, Paryżu i Monachium, pracował głównie w Berlinie, gdzie dołączył do Secesji w 1901 roku. W październiku tego samego roku otworzył szkołę malarstwa. Jego pierwsza uczennica, Charlotte Berend (1880-1967), córka żydowskich rodziców, była jedną z niewielu kobiet przyjętych do Secesji obok Käthe Kollwitz (1867-1945). Jako żona młodsza od niego o 22 lata i matka dwójki dzieci, odegrała kluczową rolę w twórczości Corintha. Można ją zobaczyć na ponad sześćdziesięciu jego obrazach o różnej tematyce. W 1918 roku, po okropnościach wojny, para po raz pierwszy udała się do górskiej wioski Urfeld am Walchensee. W następnym roku Charlotte Berend-Corinth wybudowała tam drewniany dom z widokiem na jezioro. Charlotte relacjonowała później: "Lovis był natychmiast urzeczony pięknem krajobrazu - magią jeziora Walchensee, światłem i powietrzem". W 1924 r. jego syn Thomas wspominał: "Podszedłem do okna i zobaczyłem mojego ojca . na balkonie malującego obraz z największą koncentracją . i poprosiłem go, aby przynajmniej założył coś cieplejszego. Lovis strasznie się rozgniewał . i zrezygnowałby z malowania, gdybym mu jeszcze bardziej przeszkadzał".

Proweniencja:
Kolekcja prywatna, Berlin, zakupiony ok. 1920 r., następnie przekazywany w rodzinie.

Literatura:
Lovis Corinth und die Geburt der Moderne, Kerber Verlag, Bielefeld/Berlin 2008.
Thomas Deecke, Lovis Corinth - Ein Künstlerleben zwischen den Zeiten, Wuppertal 1999, s. 9 i nast.
Charlotte Berend-Corinth, Lovis Corinth: Die Gemälde, Monachium 1992, nowo wydana przez Béatrice Hernad.
Werner Timm, Lovis Corinth: Die Bilder vom Walchensee - Vision und Realität, Ostdeutsche Galerie Regensburg 27 kwietnia - 15 czerwca 1986, Kunsthalle Bremen 22 czerwca - 18 sierpnia 1986, Regensburg 1986.
Thomas Corinth, Lovis Corinth: a documentation, Tybinga 1979.
Thomas Deecke, Die Zeichnungen von Lovis Corinth: Studien zur Stilentwicklung, Berlin 1973 (1420479) (11)