Wymiary: 60 x 100 cm
sygnowany i opisany l.d.: 'Józef Brandt | JB z Warszawy | Monachium'
tytuł historyczny: Durchgegangen
opisany trudno czytelnie na odwrociu, na krośnie malarskim dwie papierowe nalepki z numerami inwentarzowymi, nalepka depozytowa Muzeum Narodowego w Warszawie oraz dwie nalepki aukcyjne, na ramie papierowa nalepka pracowni ramiarskiej
Stan zachowania
ekspertyza dra Mariusza Klareckiego z dn. 13 marca 2017 roku
Pochodzenie
Galerie Heinemann, Monachium
kolekcja Josefa Biffara, Deidesheim (zakup w 1912)
kolekcja prywatna, Nadrenia-Palatynat, Niemcy
dom aukcyjny Ketterer Kunst, Monachium, 2013
kolekcja prywatna, Warszawa
Wystawiany
Józef Brandt 1841-1915, Muzeum Narodowe w Warszawie, 22 czerwca - 30 września 2018; Muzeum Narodowe w Poznaniu, 28 października 2018 - 6 stycznia 2019
X. Internationale Kunstausstellung im kgl. Glaspalast zu München, 1 czerwca - 31 października 1909
Literatura
Józef Brandt 1841-1915, redakcja naukowa Ewa Micke-Broniarek, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2018, nr kat. I.313
Heinemann, katalog aukcyjny (Mannheim), kwiecień - maj 1912, München 1912, s. nlb., nr kat. 6
Heinemann, katalog aukcyjny, wiosna 1912, München 1912, s. 5, nr kat. 42
Heinemann, katalog aukcyjny, wiosna 1911, München 1911, s. 5, nr kat. 5
Louis Bock & Sohn, katalog aukcyjny, listopad 1911, Hamburg 1911, s. nlb., nr kat. 7
Heinemann, katalog aukcyjny, styczeń 1911, München 1911, s. 4, nr kat. 30
Offizieller Katalog der X. Internationalen Kunstausstellung im kgl. Glaspalast zu München, München 1909, s. 30, nr kat. 201
ARCHIWALIA:
Germanisches Nationalmuseum Nürnberg, Deutsches Kunstarchiv, Galerie Heinemann. Kartei der Verkauften Kunstwerke, sygn. KV-B-929
Lagerbuch gehandelte Kunstwerke, sygn. LB-02-93, rękopis, s. 89
Zentralinstitut für Kunstgeschichte München, Photothek, Sammlung Schrey, fot. nr ZI 471349
Biogram
Po ukończeniu Instytutu Szlacheckiego w 1858 wyjechał na studia inżynierskie do paryskiej École des Ponts et Chaussess, ale za namową Juliusza Kossaka poświęcił się studiom malarskim. Przez pewien czas uczył się w pracowni Leona Cognieta, a także korzystał z porad Juliusza Kossaka i Henryka Rodakowskiego. W 1862 wyjechał do Monachium, gdzie rozpoczął naukę w pracowni F. Adama oraz T. Horschelta, a od 17. 02. 1863 studiował w Akademii Monachijskiej, głównie pod kierunkiem K. von. Piloty’ego. W 1869 otrzymał medal 1 klasy na międzynarodowej wystawie w Glaspalast, a od 1878 był honorowym profesorem Akademii. Na stałe osiadł w Monachium, gdzie w 1866 założył pracownię, która skupiała wszystkich przebywających w tym mieście polskich artystów. Od około 1875 prowadził rodzaj nieurzędowej prywatnej szkoły dla młodych malarzy, głównie Polaków. Monachium opuszczał jedynie w miesiącach letnich, które spędzał w swoim majątku Orońsk pod Radomiem oraz podróżując po Podolu, Wołyniu, Ukrainie i europejskiej części Turcji. Był czynnym działaczem Münchener Kunstverein - w latach 1864 - 1913 był członkiem zwyczajnym tego stowarzyszenia, a w roku 1874 i 1875 był członkiem zarządu. Zdobył ogromne powodzenie wśród publiczności oraz wiele najwyższych odznaczeń i tytułów - w 1891 otrzymał wielki złoty medal na międzynarodowej wystawie w Berlinie, od 1875 był członkiem berlińskiej Akademii Sztuki, od 1878 honorowym profesorem Akademii Bawarskiej, a od 1900 członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Był przede wszystkim malarzem batalistą. Scenerią przedstawianych przez artystę wydarzeń były najczęściej wschodnie kresy siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej, w epoce wojen kozackich i najazdów tatarskich. Główne motywy obrazów artysty to kozacy, Tatarzy, lisowczycy, rycerstwo polskie XVII, gdzie najważniejszą rolę odgrywały konie w efektownych ruchach i barwne postacie jeźdźców w ferworze walki, także sceny z polowań i hałaśliwych bazarów. Obrazy artysty znajdują się prawie we wszystkich muzeach polskich, a także w zbiorach i kolekcjach prywatnych w Europie i Ameryce.
