Wymiary: 120,5 x 253 cm
sygnowany i datowany p.d., wewnątrz kompozycji: 'H. Lipiński. r. 1883' oraz sygnowany, datowany i opisany wtórnie l.d.: '(...) H. Lipiński (...) | - 1885 - Zygmunt Ajdukiewicz (?)'
opisany na odwrociu notatkami liczbowymi (w kolumnie), stempel wiedeńskiego składu przyborów malarskich i podobrazi W. Koller & Co, opisany na krośnie malarskim numerem: '52.'
Pochodzenie
kolekcja hrabiego Potworowskiego, Poznań
kolekcja prywatna, Polska
DESA Unicum, grudzień 2022
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Kraków, 1885
Literatura
Ryszard Jeremi Kluszczyński, Historia malarstwa polskiego. Od gotyckiego malarstwa tablicowego do Stefana Gierowskiego, Kraków 2022, s. 169 (wzmiankowany)
Ryszard Jeremi Kluszczyński, Wielka księga malarstwa polskiego, Kraków 2019, s. 136 (wzmiankowany)
Malarstwo polskie w zbiorach prywatnych. Nieznane dzieła wybitnych artystów XIX wieku, oprac. Elżbieta Charazińska, Ewa Micke-Broniarek, Anna Tyczyńska, Warszawa 1995, nr kat. 54, s. 55 (il.)
Emmanuel Świeykowski, Pamiętnik Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie 1854-1904, Kraków 1905, s. 89 (wzmiankowany w wykazie dzieł) i 404 (wzmiankowany w tekście)
Sprawozdanie Dyrekcyi Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z czynności za rok 1885, Kraków 1886, nr kat. 177, s. 10
porównaj: Album „Kraków Zagrzebiowi”, wyd. Koło Artystyczno-Literackie w Krakowie, Kraków 1881, karta nr 11 (litografia Hipolita Lipińskiego, Kościół św. Katarzyny w Krakowie)
Biogram
Urodził się w zubożałej rodzinie mieszczańskiej w Nowym Targu. Już jako chłopiec przeprowadził się do Krakowa, gdzie mieszkała jego siostra. Studiował początkowo w latach 60. XIX stulecia w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych. Następnie wyruszył do Monachium, gdzie pobierał nauki w prywatnej pracowni Theodora Dietza i w monachijskiej Akademii u Otto Seitza i Hermanna Anschütza. W czasie studiów nad Izarą otrzymał brązowy medal. Do Krakowa powrócił w 1872 roku. Po dwóch latach ponownie wstąpił w mury krakowskiej uczelni i tym razem zetknął się bezpośrednio z postacią Jana Matejki. Wykładał w ramach wyższych Kursów dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego zorganizowanych przy Muzeum Techniczno-Przemysłowym. Brał także czynny udział w przygotowaniach do wizyty cesarza Franciszka Józefa w 1880 roku. Razem z innymi artystami malował sceny z pobytu monarchy w Galicji do albumu podarowanego później arcyksięciu Rudolfowi. Stworzył także obraz "Cesarz austriacki na okrężnym krakowskim 1880", który wręczył Franciszkowi Józefowi.
Wystawiał we wszystkich ważniejszych salonach i instytucjach na ziemiach polskich, a także zagranicą, gdzie zdobył uznanie. Malował głównie wielkoformatowe, rozbudowane sceny rodzajowe ukazujące życie ówczesnego Krakowa. Jego kompozycje, utrzymane w duchu realizmu, cechuje drobiazgowość i dbałość o detal. Lipiński z reporterskim zacięciem odtwarzał zarówno historyczny kostium, jak również architekturę, na tle której osadzał przedstawiane przez siebie sceny. W późniejszych pracach, jeszcze przed Pankiewiczem i Podkowińskim, przemycał pewne kwestie francuskiego impresjonizmu pod postacią świetlnych blików i charakterystycznych refleksów. Malarz zmarł w Krakowie w wieku zaledwie trzydziestu ośmiu lat i mimo sławy, jaką osiągnął w epoce, popadł niesłusznie w zapomnienie. Do jego najbardziej znanych obrazów należą "Procesja Bożego Ciała" (1881, MNK), "Konik Zwierzyniecki" (ok. 1881, MNK), "Targ na Rynku w Krakowie" znany również jako "Środa Popielcowa" (ok. 1875-80, MNK) czy "Zupa Rumfordzka przed kościołem św. Katarzyny w Krakowie" (1883, kolekcja prywatna).