Litografia, papier welinowy, 34 x 44 cm w świetle passe-partout, edycja limitowana, numerowana ręcznie ołówkiem 128/150, sygnowana z płyty p.d., sucha pieczęć wydawcy STYRIA STUDIO, Oryginalny certyfikat.
Roy Lichtenstein był jednym z najważniejszych artystów amerykańskich XX wieku i jednym z czołowych przedstawicieli pop-artu, nurtu, który pojawił się w latach 50. XX wieku jako reakcja na konsumpcyjny charakter kultury masowej. Lichtenstein zasłynął przede wszystkim swoimi charakterystycznymi obrazami inspirowanymi komiksami i reklamą, w których zastosował techniki graficzne nawiązujące do druku przemysłowego.
Lichtenstein tworzył prace w estetyce komiksowej, z wyrazistymi konturami i jaskrawymi kolorami, stosując technikę imitującą punkty rastrowe, tzw. punkty Ben-Day. Ta technika, stosowana w druku gazetowym, pozwalała mu naśladować tanią jakość obrazu z komiksów, ale w dużej skali. Punkty nakładał ręcznie lub używał szablonów, co nadawało jego pracom efekt równowagi między sztuką a produktem masowym.
Lichtenstein zajmował się głównie tematyką życia codziennego, relacjami międzyludzkimi oraz ikonografią wojny. Jego prac, są przerysowane i dynamiczne, pełne przesady i humoru, a jednocześnie podejmują refleksję nad banalizacją uczuć i dramatyzmu w popkulturze. Najbardziej znany cykl prac Roya Lichtensteina to Girls –wyidealizowane, rozmarzone brunetki i blondynki, których życie składało się z radości i rozpaczy. Jego dzieła zyskały przychylność krytyków. Dzięki wystawie w galerii Casteli w Nowym Yorku cały świat okrzykuje go wybitnym twórcą.
Prace Lichtensteina miały ogromny wpływ na rozwój sztuki współczesnej, zwłaszcza w zakresie pop-artu i sztuki konceptualnej. Jego obrazy są dziś ikonami popkultury i znajdują się w najważniejszych kolekcjach na całym świecie, w tym w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Tate Modern w Londynie. Wpłynął na późniejsze pokolenia artystów, którzy również podejmują tematy konsumpcji, masowego przekazu i wizualnego bombardowania przez media.
Lichtenstein jest uważany za artystę, który potrafił przenieść powierzchowność popkultury na wyższy poziom, skłaniając odbiorców do refleksji nad tym, co uznajemy za sztukę, i w jaki sposób sztuka odnosi się do życia codziennego oraz współczesnych ikon.