ołówek/papier
41 x 31,5 cm w świetle passe-partout
sygnowany p.g.: "J. Lambert-Rucki/ 1933"
Jean-Lambert Rucki (1888-1967)
Urodził się w 1888 roku w Krakowie. W 1911 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Jeszcze w tym samym roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował na Akademii Colarossi. W tym czasie poznał wielu młodych artystów i dzielił pracownię m.in. Amedeo Modigliani.
Brał udział w Salonie Jesiennym w 1919 roku, w której brał udział regularnie. Od 1920 także w Salonie Niezależnych, a od 1933 roku w Salon des Tuileries. W 1923 roku na indywidualnej wystawie w Galerii L’Effort Moderne zaprezentował kubistyczne prace. Wystawiał również z kubistami w grupie Section d'Or w latach 1922-1924. Na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu w 1925 roku sukces odniosły luksusowe przedmioty arte deco, które zostały stworzone we współpracy z Jeanem Dunandem.
Wraz z rozwojem swojej twórczości we Francji, w 1932 uzyskał francuski obywatelstwo.
W latach 30 należał do Stowarzyszenia Artystów Nowoczesnych. Tworzył obok Le Corbusiera, Roberta Malleta-Stevensa czy Georges’a Henriego Pingusson.
W swoich rzeźbach łączył nowoczesną formę z mozaikową inkrustacją. Wykonał wiele rzeźb ściennych i masek. Ciekawość nową estetyką zainspirowała artystę do tworzenia biżuterii o geometrycznych formach. W późniejszym okresie zajmował się także sztuką sakralną. Tworzył m.in. rzeźby, płaskorzeźby, freski i witraże. Wykonał m.in. drogę krzyżową do kościoła św. Teresy w Boulonge.
Interesował się nie tylko kubizmem, ale także sztuką średniowieczną, bizantyjską i afrykańską oraz folklorem.
