Antoni MARKOWSKI (1878-1949), "Wnętrze cerkwi wołoskiej we Lwowie", 1925

akwaforta z "Teki Graficznej", Lwów 1925, 14,8 x 11,2 cm, sygn. oł. p.d.: A. Markowski. Lit.: Maria Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie. Polskie wydawnictwa artystyczne i bibliofilskie z lat 1899-1945", Wrocław - Warszawa - Kraków: Zakł. Narodowy im. Ossolińskich, 1994, poz. 370. Grafika ze zbiorów rodziny przed wojną zamieszkałej we Lwowie.

Malarz i grafik związany z lwowskim środowiskiem artystycznym. Początkowo kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, w latach 1904-1911 kontynuował naukę w krakowskiej ASP u J. Unierzyskiego, F. Ruszczyca, J. Stanisławskiego i J. Mehoffera. Od 1907 do 1911 był asystentem na nowo powstałym Wydziale Grafiki u L. Wyczółkowskiego. W 1911 zamieszkał we Lwowie, gdzie prowadził działalność pedagogiczną i aktywnie uczestniczył w artystycznym życiu miasta. W latach 1932-33 prowadził we własnej pracowni kursy grafiki. Podczas wojny przebywał na terenie ZSRR (1940-41), skąd z armią gen. Andersa dotarł do Iranu, a następnie do Libanu, gdzie w Bejrucie kierował katedrą malarstwa w Libańskiej ASP (1945-47). Od 1948 mieszkał w Londynie. W malarstwie Markowskiego dominuje tematyka pejzażowa, jako grafik specjalizował się w technice akwaforty i litografii. Wydaną w 1925 "Tekę graficzną" artysta odbił na ręcznej prasie w ilości 100 egzemplarzy. Na 14 planszach odtworzył zabytkową architekturę Lwowa, Tyńca i Gdańska.